Un de cada catro galegos está en risco de pobreza ou exclusión social

A EAPN Galicia - Rede Galega contra a Pobreza constatou o "empobrecemento" da sociedade, cuns 702.000 galegos --o 25,7 por cento-- en risco de pobreza ou exclusión social en 2015, 106.000 máis que no ano anterior. Como medidas para combater esta situación, os colectivos implicados piden, entre outras medidas, "unha Risga decente" e elevar o salario mínimo ata os 1.000 euros mensuais "en catro anos".

POSTOS DE TRABALLO PRECARIOS

"O risco de pobreza e exclusión en Galicia é menor que no Estado, pero é moi alto", destacou o presidente de EAPN Galicia, Antonio Hernández. O representante de EAPN aludiu a outros indicadores "preocupantes" en Galicia, por exemplo, o feito de que "empeoran a quen peor o están pasando", tendo en conta que as persoas "en pobreza severa" (con ingresos inferiores a 332 euros ao mes) xa son o 4,8 por cento da poboación galega --132.000--, mentres que en 2014 a taxa era do 3,5 por cento, 38.000 máis nun ano.

Tamén incidiu en que, aínda que aumenta a creación de emprego, a calidade deste e a súa "temporalidade" --os postos de traballo están "moi vinculados á hostalería e o turismo-- xa non garante saír da pobreza.

A EAPN constata que a pobreza e exclusión se ensaña co 37,8 por cento dos mozos da comunidade, o 27,6 por cento dos nenos ou coas familias monoparentais, nas que unha soa persoa (normalmente a nai) é a responsable dos fillos.

O informe sobre o estado da pobreza en España deste colectivo tamén constata que a pobreza e a exclusión aumenta "por primeira vez" nos maiores, aos que "nunca se lles agradecerá os suficiente o seu esforzo e solidariedade".

MANIFESTO E PETICIÓNS

Durante o acto, con motivo do Día internacional da pobreza, e baixo o lema 'As persoas primeiro. Somos persoas, non expedientes!", tivo a lectura dun manifesto no que se reivindican medidas en diferentes ámbitos, empezando pola "igualdade de dereitos", cunha Renda de Inclusión Social de Galicia (Risga) "decente, áxil e que prime ás persoas e non os papeis".

Neste apartado e coa vista posta na Cámara que se constitúe o 21, os colectivos piden que sexa compatible co emprego cando se solicita e cando se recibe e asegurar unha vivenda "digna" --erradicación do chabolismo e a infravivenda--, así como unha sanidade universal.

Tamén reclaman un pacto pola educación que evite "cambios de lei e de libros cada vez que cambia o goberno", que sexa "gratuíta" e que os libros sexan material que pertence ao centro educativo; axustar a educación á demanda laboral, "ofrecendo formación de calidade"; e introducir unha materia de "educación pola democracia" para fomentar a participación política desde o emprego.

No apartado laboral, demandan salarios "iguais ante os mesmos postos", elevar o salario mínimo interprofesional ata os 1.000 euros mensuais en catro anos; mellorar os servizos públicos de emprego, mellorar a coordinación na orientación socio-laboral coas entidades sociais; e que os empregados do fogar teñan "os mesmos dereitos" que o resto de traballadores.

Así mesmo, esixen medidas específicas de apoio á infancia e á mocidade, de forma que "o cheque benvida beneficie aos nenos en familias na pobreza"; un plan específico pero "coordinado" coa Risga de apoio ás familias onde as mulleres están a cargo de varios fillos; unha reforma "intensa" do sistema de garantía xuvenil e facilitar a volta da poboación xuvenil emigrada.

O manifesto tamén clama por unha sociedade "máis accesible" na que se eliminen barreiras arquitectónicas, polo fomento da participación política, pola esixencia de que os partidos "estean obrigados a cumprir" os seus programas electorais e por unha reforma constitucional "que converta os dereitos sociais, culturais e económicos en fundamentais".