Acordes galegos na despedida do Festival da Luz
O Festival da Luz botou este domingo o pano cun toque de galeguidade, a que achegan Eladio y los Seres Queridos, Leña Verde e Cantigas da Terra
O Festival da Luz botou este domingo o pano cun toque de galeguidade, con Eladio y los Seres Queridos, Leña Verde e Cantigas da Terra, que comparten cartel con Efecto Corredor, Revólver, Juan Can Son7, Miguel Poveda, Amancio Prada, Annie B. Sweet, Óscar Ibáñez, Mr. Cool, Raúl Rodríguez e Anaut.
A cuarta edición desta "reunión solidaria de colegas" con filosofía propia, como subscribe a cantante que lle dá nome, Luz Casal, vaise despedíndose, con música da boa, dun aforamento repleto de boinas e de carriños de bebé, estampas estas que se mesturan no rural que viu nacer á vocalista de renome internacional.
A Luz, que xa non é a pequena que correteaba por este lugar, dado que creceu, subiuse ao escenario principal, entre unha enorme expectación e cando todos se preguntaban se estaría, para compartir todo a súa arte co grupo de rock and roll rueiro por antonomasia, Burning.
Miles de persoas, de todas as idades, gozaron este fin de semana dun gran espectáculo no lugar de nacemento desta cantante galega e, unha vez máis, volveuse a comprobar que aínda que o tempo avance e cambien as modas, isto non afecta a esta peculiar convocatoria, na que o urbano chega ata o interior, circunstancia que emociona a todo o cartel participante.
Este certame solidario, posto que a recadación irá destinada a Médicos sen Fronteiras, é unha celebración moi curiosa que discorre entre o cheiro a xurro e a verde herba, nun terreo ao que algunha, precavida, decidiu acudir con botas de auga, que posteriormente foi alternando con zapatos de pompa.
Luz Casal abre con esta cita "as portas da súa casa", -aínda que non literalmente-, para que o público goce, non soamente da música, senón tamén da gastronomía e dunha ampla variedade de actividades pensadas para compartir en familia.
A infraestrutura do que é unha macro-festival atopa o seu acomodo neste escenario de terreos agrícolas que se transmuta ata converterse nun impresionante estudio que alberga aos mellores.
No público, pode apreciarse a presenza de familias que acoden aos completo -avós, pais, fillos e incluso bisnetos- e, como vestimenta, chama a atención a "estética rupestre e campera", como algúns acordaron definir esta tendencia, aínda que as choivas non permitiron manter por moito tempo os chapeus de palla, que foron substituídos por gorras, que dan unha maior protección.
Os asistentes estiveron mirando, entre respecto e inquietude, un ceo que foi dando treguas, entre as débiles precipitacións, e confiaron en que os claros que se van abrindo vaian aguantando.
En Boimorto, un espazo ondulado do interior da provincia da Coruña, salpicado de vales frondosos e bañado por ríos, a música domina unha terra de latexados románicos e cun medievo moi marcado pola influencia e gran poderío señorial do próximo mosteiro de Sobrado dous Monxes.
Escribe tu comentario