​O mellor agasallo de Reis non son os regalos

O mellor agasallo de reis para os nenos é poder compartilos e xogar cos seus pais, especialmente entre os máis pequenos e ata, polo menos, os 9 anos, segundo o psicopedagogo Javier Urra.

O experto en educación puxo de relevo, nunha entrevista de Europa Press, que, especialmente entre os 7 e os 9 anos, os estudos sociolóxicos mostran que o desexo de practicamente dous terzos dos nenos é xogar cos seus pais, algo que, segundo precisa, non consiste soamente en "estar" con eles, senón en implicalos en actividades, como cociñar, facer excursións, pasear e ver cousas e lugares.

Ademais, lembrou que algo que perderon as xeracións actuais é "o xogo entre iguais" porque "xa non hai ningún pai que deixe saír ao seu fillo ao parque el só", como si ocorría antes, por medo a que lle ocorra algo. De feito, mostrouse convencido de que o déficit de atención e a hiperactividade "teñen que ver con isto" porque "os nenos o que teñen que facer é correr".

Urra explicou que os mellores agasallos que poden traer os reis meigos son aqueles que implican a creatividade dos nenos, aqueles que favorecen a participación de varias persoas, os que implican algunha educación cultural, os que achegan á natureza e os relacionados co deporte.

"Das pantallitas son pouco amigo, o que non quere dicir que non haxa algún agasallo deste tipo --explica o experto--. Pero se os rapaces están coa pantalla é porque non lles dan unha opción máis atractiva".

En todo caso, para aqueles agasallos que os nenos esquecen con facilidade, o experto en educación lembrou aos pais que "non hai que angustiarse" e que os pais "non poden escravizarse polos agasallos dos nenos".

"Hai xoguetes que lembramos todos os adultos. Eu tiven un camión de dous pisos con bombonas de butano que lembrarei toda a vida. Hai cousas que xeran unha gran expectativa e tamén hai cousas que frustran, porque rompe ou porque necesita pilas ou porque parecía máis grande... E non pasa nada, os pais tampouco están para escravizarse", indicou.

AUSTERIDADE 

De feito, destacou a importancia de implantar un certo nivel de "austeridade" nos agasallos e subliñou que, aínda que un neno escriba varias cartas, para os seus pais, avós, etc., "hai que dirixilas".

"Ademais, contra o vicio de pedir está a virtude de non dar e iso tamén é educar. Se non, facemos nenos estúpidos e un bo agasallo é fortalecelos", apostilou.

Segundo explicou, o xogo non vai rifado co esforzo e un certo nivel de disciplina senón todo o contrario. Por iso, cre que os mellores xoguetes son aqueles que permiten que participen varias xeracións e nos que "todos poden gañar e todos poden perder", como nos xogos de mesa.

"Que os nenos sexan xenerosos --propuxo--. Se os reis traen cinco xoguetes, pareceríame moi atractivo que se lles suxerise dar algún a nenos que non teñen nada. Poden dar cinco ou poden non dar ningún, o que eles queiran xa que son seus. Ese sería un moi bo agasallo para os fillos".

"NENO DE ASENTO TRASEIRO"

A pesar da importancia e o valor educativo do xogo "regrado", indicou tamén que, en todo caso, é necesario que os nenos teñan un tempo para "estar ao seu aire" e "xogar cos seus" en lugar de gozar unicamente dun "lecer teledirixido".

"Non queremos que o lecer lles converta en nenos de asento traseiro, aos que os seus pais os recollen en judo para levalos a piano e de aí a xadrez", explicou.