O EGM axusta contas

Esta nova oleada do EGM serviulle á SER, unha vez máis, para axustar contas coa súa competencia. Había que cargarse esta vez a De la Morena e fixérono como só saben facelo na sede priseira de Gran Vía 32. Son uns verdadeiros mestres en manexar ao seu favor os traballos de campo e volvérono demostrar "ridiculizando" a quen foi o seu banderín de enganche durante tantos anos. A García xa lle fixeron o mesmo cando se marchou a Antena 3 Radio, e cando ao butano, Martin Ferraz, Luis Herrero e o pobre Antonio Herrero se lle subiron as barbas, acabaron con eles pola vía da compra da débil vontade do Conde de Godó, que entregou a xestión das súas emisoras de Antena 3 Radio a cambio de diñeiro. Hoxe esa etapa da nosa historia radiofónica é coñecida como "o antenicidio".

A Onda Cero, en cambio, nesta oleada do EGM, non lle resultou rendible a marcha de Carlos Herrera. É dicir, que non puideron facer o mesmo, e iso que na casa matriz está Silvio González, un CEO que sabe das mañas da SER, a súa antiga casa, máis que ninguén. Ao final, a COPE ninguneounos, poñéndolle unha vela a San Prudencio, e puido "salvar" o seu investimento millonario cunha lixeira subida creando expectativas de mellores tempos e tamén logrando situar bastante ben á súa xente de deportes, especialmente nos sábados, día no que os de PRISA se viron obrigados a "maquillar" a súa perda de liderado, ante os seus ex empregados Castaños e González, que tamén humillou ao pobre Da Morena e demais compañeiros Ares e Taboada.

Nisto do EGM, o máis listo do lugar sempre foi a SER, que ademais de ter a mellor cobertura das privadas, coñécese de corrida como se fan os traballos de campo do famoso Estudo, que é o que grazas ás Axencias, lle salva o groso da súa conta de explotación e sobre todo, a honra de todo o GRUPO PRISA, moi perdido na súa crise financeira e bastante tocado nas súas influencias políticas.

A min, persoalmente, gústame que Julia Otero siga mantendo o tipo, e que Colmenarejo bata o cobre en condicións de inferioridade estatística con HORA 25, que xa é a sombra do que no seu día foi este programa emblemático co chorado Carlos Lamas. Ata Ramoneda soa a apéndice molesto co recentemente estreado recorte horario das 23.30. Por outra banda, as segundas voces matineiras de Onda Cero e a Ser, enténdase Juan Ramon Lucas e Gemma Nierga, aguantan con dignidade a súa difícil tarefa de gardarlle as costas aos seus compañeiros de programa, aínda que, sigo crendo, que o seu tirón mediático e valor profesional está moi desaproveitado polas súas propias empresas.

A Radio Nacional Radio 1, como sempre, o EGM perdeulle o respecto e trátaa moi mal, cando é a cadea que, sen publicidade, chega a calquera recuncho de España onde ás demais non as escoitan tecnicamente, lugares polos que, casualmente, non pasan os "descoñecidos" encuestadores do EGM. E o malo é que os sucesivos Gobernos a través da Secretaría de Estado de Comunicación permiten a fraude, ano tras ano, e non fan nada para evitalo. Polo que se deduce que é máis cómodo pactar coas privadas e abandonar a grandes profesionais á sorte de quen manexa o EGM con máis fortuna que eles. Un erro, un inmenso erro, que todos os que coñecemos o EGM sabemos e que ninguén denuncia.

Sobre as musicais, pouco máis que falar, salvo a partir dos dous de cabeza. Primeiro, os 40 da Ser; segundos Cadea Dial da Ser e logo, como premio de consolación os espertadores da COPE e Onda Cero. Vaia, as migallas, que para máis inri, tamén han de competir ocupando boa parte da audiencia residual, con dous produtos SER de segundo nivel, ou sexa: M-80 e Radio Olé, porque claro, iso dos dereitos de autor e dos concertos é unha pasta gansa e os tempos non están nin para compartir a sopa boba.

Un punto e á parte merecen os datos de Cataluña, onde o amigo e socio Conde Godó co seu RAC1 se quedou coa audiencia independentista, en detrimento dunha Catalunya Ràdio que deixou de ser a radio nacional de Catalunya de referencia para converterse no Gramma do Govern catalá no que segue investindo un diñeiral. Naturalmente, a xente preferiu, como no caso de Esquerra Republicana, comprar o "orixinal" e abandonar ao "sucedáneo" que, onda a onda, perde miles de oíntes. Como se di na copla: Pena, penita, pena...