O desenvolvemento da tecnoloxía móbil puxo á nosa disposición, no noso bolso ou peto, unha poderosa fiestra ao mundo, que ademais de permitirnos saber en tempo real o que está a pasar en calquera lugar do mundo, constitúe unha ferramenta de participación que nos garante a presenza en distintos foros sociais, tanto públicos coma privados.
Os móbiles como terminais e os medios sociais como canles catapultaron o papel do cidadán como protagonista do momento histórico e político. Todos nos convertemos en informadores e comunicadores do que pasa ao noso ao redor, compartindo a realidade circundante en tempo real a través dos nosos smartphones.
Calquera evento, calquera manifestación, calquera forma de abuso de poder ou de represión, calquera acción bélica, poden atopar unha denuncia global e inmediata a través da Internet.
Os partidos políticos poden sacarlle un rendemento decisivo ás tecnoloxías móbiles xa desde as propias campañas electorais. A través dos dispositivos convertémonos en 'políticos' fóra da política oficial, non necesariamente debemos ser voluntarios de campaña ou candidatos, senón que cada un de nós convértese nun punto de unión e difusión de información. Por obra das redes, participamos en proxectos, facemos cousas, opinamos e brindamos apoio a causas que rapidamente consideramos nosas.
Este tema foi tratado en profundidade no informe A transformación dixital e móbil da comunicación política, de Antoni Gutiérrez-Rubí publicado recentemente por Fundación Telefónica. O autor establece que "a política é un destes aspectos, fundamental, que debe adaptarse a esta realidade imparable e iniciar unha acelerada migración dixital cara a contornas vitais novas. Ou se comprende que a tecnoloxía móbil pode permitirnos unha mellor organización e comunicación na sociedade do coñecemento, para a acción política, ou todo o que se faga serán imitacións tardías, sen autenticidade e sen sentido".
En Estados Unidos e Reino Unido existen exemplos brillantes do uso electoral do teléfono. Con todo, Gutiérrez-Rubí móstrase pesimista respecto do noso país. Considera que os políticos españois non entenden nin encaixan no novo ecosistema social que trae consigo a sociedade dixital en rede. Trátase de organizacións, os partidos, que seguen sendo maiormente analóxicas na súa forma de comunicar e que arrastran o lastre das ríxidas estruturas verticais e das xerarquías inmutables, todo iso tan oposto á realidade fluída e cambiante que caracteriza ao novo orbe global que habitamos.
A tecnopolítica é a ferramenta de empoderamento do cidadán da sociedade dixital. É a vía para garantir a participación de todos e a vida en comunidade no século XXI. E supón un camiño sen retorno, como explica o autor do libro: "Nada volverá ser como era fai nin sequera un lustro, en política ou en comunicación. Atopámonos nunha dicotomía clara entre multitudes, mareas e alianzas versus masas, movementos e partidos".
Escribe tu comentario