AOS PUJOL DEIXÁRONOS TRANQUILOS

A algúns políticos cataláns que sempre fomentaron o enfrontamento Catalunya-Estado presentando aos malvados españois como intolerantes de tomo e lombo, sorprendeulles a "normalidade" coa que os Pujol senior compareceron ante a Audiencia Nacional á que chegaron andando tranquilamente coa preocupación no rostro e un "medio sorriso" á saída, que delataba que todo fora ben para os seus intereses xudiciais e que podían convencer ao Xuíz que lles deixou libres sen tomar mediadas precautorias contra eles.

A persistencia de Jordi Pujol en dicir que o do seu diñeiro en Andorra era unha doazón/herdanza do 'avi Florenci' entra dentro do que legalmente se coñece como o dereito que ten calquera persoa de "mentir", se é necesario, para defenderse das acusacións que se lle imputen. Marta Ferrusola nin se molestou en facelo ao non querer declarar, e deixou que o seu marido, nun bo castelán, e os avogados contratados --moi bos e caros por certo-- fixesen todo o traballo. Falta saber a partir de agora se a súa Señoría o Xuíz cre o de que os negocios do fillo maior e, en consecuencia, os de toda a troupe familiar son comúns ou se, pola contra, Pujol pai ía por libre e os seus vástagos campaban ás súas anchas sen dicirlle nada ao xefe da familia.

Como estamos ao principio dun larguísimo proceso de xuízos, sentenzas e apelacións e as investigacións continúan, hai que celebrar que "o acougo social" teña presidido esta comparecencia e que os Pujol descubrisen unha capital do Estado que lles deixou comparecer coma se o estivesen facendo en Londres, París ou na moi civilizada Barcelona. Tomen nota os sectarios, e cambien de discurso, porque os feitos acaban de deixalos co traseiro ao sol deste inverno tropical. E iso é moi malo para os seus intereses.