A defensa de Rosario Porto pide ao xurado que non se repita o caso de Dolores Vázquez

Alfonso Basterra e Rosario Porto

A avogada Rosario Porto e o xornalista Alfonso Basterra, acusados de matar a súa filla Asunta, que morreu o 21 de setembro de 2013, non quixeron falar no alegato final que puxo broche ao xuízo no que se dirime este crimen.

Os dos están internos no penal coruñés de Teixeiro desde ese mismo mes e, ao principio desta vista oral, nos seus respectivos testemuños en sala, si que proclamaron ambos a súa inocencia e a non participación, en modo algún, no tráxico desenlace da pequeña. Este venres, as defensas dun e doutro, reclamaron a súa absolución.

O penalista José Luis Gutiérrez Aranguren, que se encarga da representación legal de Rosario Porto, acusada da morte violenta da súa filla Asunta, reclamou este venres no último día de xuízo polo asasinato da pequena Asunta a libre absolución para o seu cliente ante a falta de probas e a "inconsistencia" dos indicios dunha investigación que, desde a primeira noite, centrouse nos pais da vítima.

O avogado, na última xornada do xuízo, dedicada ás conclusións finais da defensa, referiuse aos principais indicios contemplados na instrución, como as cordas achadas na casa de Teo na que supostamente morreu Asunta, iguais ás vistas na pista forestal xunto ao seu cadáver; e tamén á terra dese alude e á localizada no coche do seu cliente, que finalmente non se puido relacionar.

Tamén insistiu Gutiérrez Aranguren en que, pretendendo relacionar devanditos obxectos coa autoría do crime por parte de Rosario Porto, parece "que estamos a falar de alguén que raia a subnormalidad, e estamos a falar de alguén sumamente intelixente".

Explicou que, se a hora da morte está fixada como máximo nas oito da tarde do 21 de setembro de 2013, Rosario tería, segundo marca a alarma da vivenda, ata unha hora para eliminar os vestixios desa casa onde supostamente asfixiou á súa filla.

Sostén este letrado que as sospeitas non teñen coherencia, posto que carece de sentido que Porto quitase as alfombrillas traseiras do vehículo para eliminar probas -no caso da terra- e non, en cambio, as dianteiras.

Outra cuestión que, ao seu parecer, non encaixa coa acusación sobre o seu cliente, é a alusiva aos ensaios de sedación, posto que se preguntou Aranguren se hai que facer ensaios de dopaxe para acabar asfixiando cun obxecto brando, sabendo que levar á nena nesas condicións a clase puidese espertar alertas.

Respecto da inconsistencia das probas, remarcou ademais a "inconexión" entre as horasque apuntan as acusacións sobre a sedación, posto que se foi na comida, a nena non podería seguir andando con absoluta normalidade nos momentos en que a capta a cámara ou, supostamente, vena na rúa.

O letrado tamén apuntou á imposibilidade de que Rosario, dadas as súas condicións físicas, puidese cargar con Asunta escaleiras arriba e abaixo.

No mesmo sentido, recordou a posición na que a menor foi atopada no terreo, posto que estaba colocada de forma coidadosa, non tendo Rosario Porto "forza para facer todo iso".

En canto á omisión do dato de onde deixou á súa filla a tarde do 21 de setembro, o letrado insistiu na "situación de shock" do seu cliente ao perder á súa cativa.

En referencia ao móbil do crime, este avogado recordou a relación "idílica" apuntada polas testemuñas entre nai e filla e apuntou que se Rosario non pasou o máximo tempo posible ese verán con Asunta, foi pola súa enfermidade, xa que non quería "ter á nena atada a unha nai enferma e deprimida" e prefería ela que a pequena gozase das súas vacacións estivais.

Gutiérrez Aranguren apelou á cautela do xurado popular e recordoulles na sala que "un pronunciamiento de non culpabilidade non quere dicir impunidade dun crime".

Nese sentido, fixo referencia á existencia do "dereito de non ser condenado sen probas" válidas.

Explicou unha das bases do dereito en España, co principio xurídico 'in dubio pro reo', que quere dicir que, en caso de dúbida, débense pronunciar "en favor do acusado".

Enumerou exemplos nos que se culpou a inocentes como o Caso Wanninkhof no que unha muller galega, Dolores Vázquez, "pasouse 579 días de prisión" cunha condena ratificada, a pesar de que logo se demostrou a súa inocencia.

Tamén fixo alusión ao episodio de Eva Blanco, no que logo de 18 anos, de forma recente, "púidose dar coa identidade" da persoa que a asasinou.

"Non me pide que a absolva, pídeme que atope ao que matou á súa filla"

O penalista coruñés resaltou que a súa función neste xuízo comezou cando Rosario Porto o contrata, pero "non me pide que a absolva, pídeme que atope ao que matou á súa filla".

Rosario Porto e Afonso Basterra son os únicos acusados do crime da súa filla Asunta, que foi atopada nunha pista forestal de Teo (A Coruña) na madrugada do 22 de setembro de 2013.